31 Onverwacht Fantastische Meevallers van de Quaranteindejaarsfeesten
Er zijn mensen die Kerstmis braafjes alleen zullen vieren dit jaar. Er zijn mensen die zoveel nood hebben aan samenzijn dat ze achterpoortjes in hun geweten zoeken om de feestdagen toch met vrienden en familie te kunnen doorbrengen. En er zijn mensen die nog geen seconde hebben overwogen om de feesten dit jaar níét te laten doorgaan zoals anders. Die laatste groep zou ik kunnen zeggen dat dat nogal kortzichtig is, je eigen feestdrang boven het welzijn van een heel land en een barstende zorgsector stellen. Dat dat vergelijkbaar is met je overwerkte bakker op straat een safflet op zijn bakkes geven omdat je vandaag toch geen brood van hem moet hebben. Maar dat doe ik niet, want als je op dit moment zo’n beslissing niet eens in vraag stelt, ben je waarschijnlijk niet vatbaar voor de bovenstaande argumenten. Die tweede groep is echter wel nog te overtuigen. Dus speciaal voor hen serveer ik hier, vers uit de oven op een bedje van bladerdeeg, de 31 onverwachte voordelen van een coronakerst en een nieuwjaar zonder volk.
niet moeten ontdekken dat je vorig jaar nog wel in dat hemdje kon
geen vijf bladzijden tellend pleidooi moeten uitschrijven om je partner ervan te overtuigen dat jij geen bob moet zijn
eindelijk feesten in die joggingbroek met de meest vergevingsgezinde rek ooit
je niet schamen omdat jij de enige bent die een vierde glas champagne wilt
niet moeten vechten om het lekkerste ovenhapje van Mora (je weet welk)
geen drie dagen een verbrande tong omdat je het risico niet wou nemen dat iemand het lekkerste ovenhapje van Mora uit je handen zou rukken
geen hele avond moeten aanhoren hoe Michael Bublé de ene kerstklassieker na de andere zijdezacht in de kont naait
het ‘ja maar, all lives matter’-argument niet uit een volle oester-en-champagnemond moeten horen komen
jezelf niet moeten horen zeggen: ‘goh, als je die fles alleen voor mij zou open doen, drink ik wel iets anders’ en terwijl toch je glas uitsteken
geen half uur twijfelen of je wel of niet gaat zeggen dat er nog een half bos peterselie tussen tante Cathy haar tanden zit
geen steken krijgen van de bomma over je kapsel (hoewel je dit jaar echt een heel goed excuus had...)
geen keuzestress over welke van de drie hoofdgerechten je wil (om dan tegen beter weten in gewoon alle drie te nemen)
geen steken krijgen van de bomma over je outfit, die je maar liefst drie keer aan en uit hebt gedaan voor de spiegel (te klein hemdje niet meegerekend)
je niet schuldig moeten voelen dat er ergens ter wereld kinderen sterven van honger terwijl jij overweegt je vinger in je keel te steken omdat die 13de kroket net die ene teveel was
geen steken krijgen van de bomma over je gewicht (terwijl ze er zelf elk jaar meer en meer uitziet als een langzaam voortschuifelende berg)
geen keuzestress over welke van de vijf dessertjes je wil (om dan tegen beter weten in gewoon alle vijf te nemen)
niet rechtstreeks moeten zien hoe je neefjes en nichtjes geen ruk geven om hun cadeaus van 50 euro waar je weken achter gezocht hebt
geen half uur moeten wachten omdat de jongste van het gezelschap te flauw is om haar nieuwjaarsbrief voor te lezen voor zoveel volk
niet moeten merken dat de jongste van het gezelschap, na een suikerinname die qua effect vergelijkbaar is met 3 lijnen coke snuiven, wel niet te verlegen is om op tafel te kruipen en het laatste album van K3 te krijsen
niet moeten luisteren naar hoe dat achternichtje een ongezien talent heeft in het niet kunnen bespelen van de dwarsfluit
je niet schamen omdat jij de enige bent die ‘Duvel’ antwoordt op de vraag of iemand nog koffie of thee wilt
niet moeten acteren dat je dat ene cadeautje dat niet op je lijstje stond écht geweldig vindt (dood aan zakdoeken van de Zeeman!)
je niet verslikken in je Duvel wanneer je bompa vrolijk het N-woord in het midden van de tafel legt tijdens Rummikub
niet moeten luisteren naar de twee uur durende monoloog van de nicht die naar eigen zeggen leeft om te werken maar geen enkel positief woord over haar job weet te vertellen
niet moeten luisteren naar het non-argument ‘maar dat is traditie!’ wanneer je uitlegt dat het concept van zwarte piet effectief uit een racistisch idee voortkomt
je tante geen 17 keer verbeteren elke keer ze ‘zij’ zegt wanneer het over Sam Bettens gaat
niet moeten doorstaan hoe de neef klinkt als een levend geworden Flair: ‘bubbels … kids … DIY … bubbels … hygge … intermittent fasting … bubbels …’
geen afwas moeten doen om 2 uur ’s nachts omdat de vaatwasser nog vol zit met alles van 5 verschillende hoofdgerechten
niet met 15 man uit beleefdheid doen alsof de bomma niet net de langste scheet ever in de kamer heeft gedeponeerd
geen half jaar lang moeten kokhalzen van het woord ‘tiramisu’ omdat je het Pavlovgewijs hebt verbonden aan een volgespauwd toilet
en vooral: geen half land rondrijden met een gruwelijke kater omdat iedereen verwacht dat je hen op 1 januari persoonlijk een goed jaar komt wensen (we hebben gezien hoe dat is uitgedraaid dit jaar…)
